Victoria 3 günlüklerinde bu hafta nakliye rotalarından bahsediliyor.

Merhaba. Ben Johan (diğer Johan) ve Victoria 3’ün teknoloji şefiyim. Bugün nakliye rotaları hakkında konuşacağım. Denizci imparatorluklar için ilginç bir özellik çünkü denizaşırı topraklara sahip olmanın artık bir bedeli var. Bunun yanında bazı eski Paradox oyunlarında olduğu dünyanın diğer ucuna askerî seferler düzenlemek basit bir şey olmaktan çıkıyor.

Öncelikle nakliye rotalarını devam ettirmek için gerekli olan konvoylardan bahsetmek istiyorum. Konvoylar bir hükûmet binası olan limanlardan üretilir, yelkenli gemiler (veya bulunduğunuz dönemdeki karşılığı) ve bazı çeşitli ürünler gerekir.

Her ülkenin sahip olması gereken bir konvoy sayısı vardır ve yeteri kadar konvoya sahip olmamak tüm nakliye rotalarında çeşitli cezalara sebep olur. Kaldırabileceğinden daha fazla genişlemiş bir koloni imparatorluğu ya da düşman yağmacılardan nasibini almış bir ülke gerekli konvoy sayısına ulaşamıyor olabilir.

Limanlar ayrıca denizaşırı topraklarınızı birbirine bağlamada etkilidir ama bunun hakkında daha sonra konuşacağız.

“Yelkenli fabrikasının iyi bir yatırım olduğunu söylemiştim!”

Nakliye rotaları limanlar arasındaki bağlantıları temsil eder ve üç farklı nedenle oluşabilir:

• Denizaşırı pazarlar için Ticaret Rotaları
• Denizaşırı generaller için İkmal Rotaları
• Pazardaki eyaletleri birleştirmek için Liman Bağlantıları

Her nakliye rotasının bir başlangıç ve bitiş limanı olmalıdır. Oluşturulduğunda çeşitli sayıda deniz bölgelerinin üzerinden geçebilirler. Belirli bir konvoy maliyeti vardır, ülkenin genel konvoy ihtiyacını arttırır.

Ayrıca ortalama İkmal Ağı gücüne göre kendine ait bir verimlilik değeri vardır (bunun hakkında daha sonra konuşacağız) ve bu verimlilik rotadaki konvoylar hasar aldıkça azalabilir.

İngiliz İmparatorluğu’nun baş tacı olan Hindistan, Büyük Britanya’ya hammadde ve nüfus gibi çeşitli yararlar sağlasa da bu yararların bir maliyeti de var. Toprakları ve topraklara olan bağı güvenli tutmak için devasa bir sivil ve askerî sanayi gerekir. Denizaşırı topraklar bu kadar uğraşa layık olmayabilir ve layık olmadığı da belli olmayabilir. Ara yüzün ve gördüğünüz değerlerin kesin olmadığını da belirtelim.

Ortak kara sınırına sahip olmayan iki pazar arasındaki ticaret rotalarında denizler kullanılmalıdır, bunun için de nakliye rotası gerekir. Toprak sınırı olup olmadığı iki pazarın başkentine göre belirlenir.

Konvoy maliyeti üzerinden geçilen deniz bölgesi sayısına, ticaret mallarının miktarına ve varsa o ticaret malına özel etkilere göre değişir. Pazar başkentleri bölgesindeki en yakın limanlar kullanılır, eğer iki ülkeden herhangi birinde liman yoksa nakliye rotası oluşturulamaz.

Generaller karayla ulaşılamayan bir yere gönderildiğinde ikmal rotası gerekir. Generalin karargâhına kara bağlantısı olan bir dost limandan başlar ve cepheye en yakın olan dost limana gider. Konvoy maliyeti üzerinden geçilen deniz bölgesine, ikmal edilen tabur sayısına ve varsa general özelliklerine göre değişir. Rotanın verimliliği azsa generalin ve askerlerinin ikmali de az olur. Cepheye karadan ve denizden sınır yoksa o cepheye general gönderilemez.

Uzağa asker göndermek büyük bir uğraştır. İngiltere’den Hindistan’a gönderilen seferi kuvvetlerin Ümit Burnu’nu dolaşması gerekir. Bunun yerine koloni yerleşimcilerini veya yerel halkı kullanarak yeni bir ordu yaratmayı düşünebilirsiniz.

Son olarak, liman bağlantıları biraz daha karmaşıktır. Eyaletlerin ticaret mallarına ulaşabilmesi için pazar başkentine bir yol çizmesi gerekir. Bu yol deniz üzerinden gitmeyi gerektiriyorsa o zaman pazar başkentine giden bir nakliye rotası oluşturulmalıdır.

Yabancı eyaletler de dahil olmak üzere pazardaki her eyalet için rota gerekir. Her eyaletin kendine ait bir nakliye rotası olması yerine birbirine sınır olan eyaletler grup haline gelerek pazar başkentine giden tek bir liman kullanabilir. İngiliz Hindistan’ındaki Bombay gibi.

Tabii bunun için bir liman olmalıdır. Başlangıç veya bitiş noktasındaki bağlantı kesilirse denizaşırı eyaletler pazara erişemez ve kendi anklavlarını oluşturur. Aynı şekilde rota verimliliği düşerse denizaşırı eyaletlerden gelen mallara olan erişim de düşer. Daha önceki günlükleri hatırlarsanız, denizaşırı topraklarına bel bağlayan bir imparatorluğun nakliye rotalarının kontrolünü kaybettiğinde neler olabileceğini tahmin edebilirsiniz.

Pazardaki denizaşırı eyaletlere ulaşabilmek için liman bağlantısını oluşturması gereken taraf pazar sahibidir. Bu maliyeti biraz da olsa karşılamak için tüm tebaalar konvoylarının bir kısmını süzerenleriyle paylaşmalıdır. Ticaret ve ikmal rotalarının maliyetini ise tebaa ülkeler kendileri öder.

Liman bağlantısının maliyeti üzerinden geçilen deniz bölgesi sayısına ve denizaşırı altyapı kullanımına göre değişir. Hammaddeleri kolonilerinizden getirip fazla altyapı gerektiren sanayi ürünlerini pazar marketinin yakınında üretmeyi tercih edebilirsiniz. Böylece liman bağlantılarının maliyeti az olur. Karşılığında ise kolonileriniz fazla gelişmez ve zenginleşemez.

Hindistan ile Britanya’yı bağladığınızda Ümit Burnu’nu kullanmak zorunda kaldığınız için maliyet de yüksek olur. Daha kısa bir yolu olabilir mi acaba?

Son olarak, bir ülkenin tüm nakliye rotalarının birleşimine İkmal Ağı diyoruz. Daha önceki günlüklerde de bahsettiğimiz gibi ikmal ağının güç değeri, tüm ticaret rotalarının maliyetinin ülkenin toplam arzına göre karşılaştırılmasıyla belirlenir.

Bugünlük bu kadardı. Umarım beğenmişsinizdir. Gelecek hafta Daniel, Afyon Savaşları’nın oyunda nasıl temsil edildiğinden bahsedecek.